HISTORIA

Określenie "Wola" z nazwy tej wsi sugerowałoby, że najpierw powstał sąsiedni Zabierzów (Bocheński) a następnie przy nim powstała z "woli" jego właściciela nowa osada – Wola. Jednak wieś Wola powstała wcześniej niż Zabierzów. Została założona rzeczywiście, jak nazwa wskazuje "z woli" ale biskupów krakowskich, właścicieli tego terenu. Pierwsze wzmianki o Woli, jako zagospodarowanej wsi pojawiają się już w 1337 roku. W dokumencie biskupa krakowskiego Jana Grota, który nadał Piotrowi Ziai sąsiadującą z Wolą, Dąbrowę „ w celu założenia na surowym korzeniu nowej osady”, wówczas jeszcze nie nazwanej. W tym samym piśmie duchowny napisał, że wieś Dąbrowa graniczyła ze wsią Klan. W późniejszym okresie Klan został wchłonięty przez Wolę i dziś jest jednym z jaj przysiołków (Kla). Z kolei nowa osada założona przez Ziaję w dąbrowie koło Woli, została nazwana później Zabierzowem. Co za tym idzie Wolę by odróżnić ją od innych Woli w okolicy (Drwińska, Boturzyńska - obecnie Batorska), nazywano Wolą Zabierzowską bo leżała koło Zabierzowa.

W południowej części Woli Zabierzowskiej i prawdopodobnie po części również na terenie dzisiejszego Chobotu lub Zabierzowa Bocheńskiego, w XIV wieku znajdywała się jeszcze jedna osada – Chwaliczów. Dokument Kazimierza Wielkiego z 1365 roku, w którym król sam ustalał granice między Gawłowem a królewską Puszczą Niepołomicką, wymienia drogę prowadzącą z Krzyżanowic przez Puszczę w stronę Chwaliczowa. Niestety w dokumencie nie podano dokładnej lokalizacji osady a jedynie kierunek w którym się znajduje. Zachowało sie również późniejsze pismo mogące określić prawdopodobne położenie Chwaliczowa. Mianowicie w „Inwentarzu ekonomiy niepoołomskiey" z roku 1736 napisano, że jedna z królewskich kwater w „Puszczy Niepołomskiej poczyna się od Chwalcowa Biskupiego, graniczy z Biskupimi wsiami, Wolą Zabierzowską [...]. W tegoż kwaterze [...] jest sosnowy las, aż do granic Biskupich Zabierzowskich [...], w kwaterze jego łąki, jedna Chwalców”. Dodatkowo na mapie z 1847 roku południowo - zachodni skraj Lasu Grobla w pobliżu Chobotu jest oznaczony jako Chwalicowa. Również do czasów obecnych zachowała się nazwa łąki na południu Woli Zabierzowskiej z kawałkiem przyległej Puszczy Niepołomickiej, która nosi nazwę Chwalców. Ziemie w Woli Zabierzowskiej były własnością Biskupów krakowskich aż do czasu pierwszego rozbioru Polski (1772 r.). W 1782 roku decyzją Austriaków ziemie przeszły na rzecz funduszu religijnego przez. Następnie z innymi majątkami biskupimi i duchownymi, włączono je do wspólnej administracji dóbr dominialnych w Niepołomicach. Dopiero w latach 1937/38 majątek funduszowy (a w śród nich tereny Woli Zabierzowskiej) została rozparcelowana.

_{Wykorzystano fragmenty “Wokół Niepołomic I puszczy niepołomickiej” autorstwa Julian Znikow}